30.6.08

Kita : apa yang kita main (part iii)

Satu hari, aku mahu menekan anak paku payung ke meja. Kedua ibu jari melekap di kepala paku payung yang pipih. Lalu menekannya dengan kuat. Aku bilang, satu.., dua...

Zassss...!

Paku payung hilang. Mencari-cari ke mana paku payung itu pergi. Mana ni? Bisik hati kecil aku. Huh! Puas aku cari atas meja. Tiada. Bawah meja. Juga tiada.

Wo wo woh! Paku payung itu tertancap di pergelangan tangan kanan aku. Tusukan yang cukup dalam. Kalian mulalah nak berfantasi.

Paku di bahu melambangkan pangkat. Paku di pergelangan tangan membuat aku duduk terpaku. Dan mata aku terus terpaku pada wajah kawan aku yang selalu memulangkan paku buah keras. "Ish ish ish, macam mana leh jadi gini?" dia tanya.

Fuh! Nasib baik anak paku payung. Kalau paku pelir itik. Tak ke mampos! Tentunya koyak pergelangan tangan aku.

Zup... Aku cabut. Kemudian barulah terasa sakitnya. Darah keluar. Mengalir lesu. Baju Melayu putih aku tercalit tompokan darah.

Kemudian. Aku mahu pulang ke rumah. Perut rasa lapar. Aku terus jengah ke dapur. Buka tudung periuk. Uiks... Mak masak pucuk paku hari ini. Mak tanya aku kenapa berdarah? Aku jawab tadi kena anak paku payung. Aku tanya emak. Budak kecik yang aku nampak tadi anak siapa? Mak tak jawab. Takkanlah mak aku baru melahirkan. Bila masa pulak dia bunting. Aku semakin pelik. Masa mak berpantang dalam hari. Melahirkan anak-anaknya. Dia simpan paku dalam kantungnya bersama gunting kecil dan benda alah lain.

Kemudian emak bersuara perlahan.

"Betapa pun lurus paku, hujungnnya berkelok juga." Mak sambung "kelok paku asam belimbing, anak di pangku kemanakan dibimbing."

Ooo. Aku balas. Aku tanya mak, apa maksudnya tu? Entah. Mak aku kata. Hahaha! Aku ketawa besar. Maka aku anggaplah ini hal paku mati. Mak nak bergurau dengan aku tu. Macam main takut-takut hantu paku.

Tak berat kan cerita ni? Soal paku je.

4 comments:

tasekM said...

sungguh berat ok... :)

Yana Ismail said...

alahai,letak la ubat ok:)

AL-BIMA SAKTI said...

camana dgn paku buah keras. ok tak...?

jagoan said...

tas,
sungguh ke?

princess,
sikit je luka. ahaks

al-bima,
ok ok, buah keras ok ape...